Spis treści
Praca zdalna stała się standardem w wielu firmach, przynosząc korzyści, ale także nowe wyzwania finansowe. Koszty energii, sprzętu i internetu mogą stanowić dodatkowe obciążenie dla pracowników, a brak uregulowań prawnych sprawia, że kwestie te często pozostają niejasne. Dowiedz się, jakie wydatki są związane z pracą zdalną i jak można je minimalizować.
Problemy wynikające z pracy zdalnej
Pracę zdalną trzeba ocenić zasadniczo jako dobre rozwiązanie służące niewątpliwie planecie. Przypomnijmy sobie jak wyglądały ulice dużych miast w czasie pierwszego lockdownu. Było luźno jak w latach osiemdziesiątych. Duża część społeczeństwa pracowała w domach i w związku z tym nie zatruwała powietrza spalinami swoich samochodów. Bardziej światli pracodawcy zdają sobie sprawę z tego, że po doświadczeniu pandemicznym nie ma powrotu do codziennego meldowania się za biurkiem o ósmej rano. Proponują różne rozwiązania hybrydowe.
Z pracą zdalną wiąże się jednak wiele kwestii, które jakoś powinny zostać uregulowane. Wymieńmy tu tylko kilka z nich. Kto ma płacić za prąd, czyj ma być komputer, kto ma płacić za internet, a drukarka, papier i tusz do niej. To wszystko powinno być albo rozwiązane ustawowo, albo chociaż ustawowo powinny być wskazane kierunki rozwiązań.
Są i kwestie, które koniecznie powinny zostać uregulowane jednoznacznie. Chociażby sprawa ubezpieczenia pracownika od wypadków. W normalnych czasach pracownik, który wyszedł za próg domu w drodze do pracy był objęty ubezpieczeniem wypadkowym pracodawcy. Jeśli złamał nogę na schodach, był to wypadek przy pracy. A kiedy jest objęty ubezpieczeniem wypadkowym, jeśli pracuje zdalnie? Czy w ogóle jest? Czy jak w drodze do kuchni złamie nogę, to jest w pracy, czy nie?
Praca zdalna a koszty prądu
Jednym z problemów do rozwiązania między pracodawcą a pracownikiem świadczącym prace zdalną jest kwestia prądu.
W biurze za prąd płaci pracodawca. A prąd jest niezbędny dla komputera, do zrobienia kawy czy herbaty a w miesiącach zimowych jeszcze do oświetlenia. Przy pracy zdalnej to wszystko spada na pracownika.
Roczny koszt prądu w przypadku laptopa to kilkadziesiąt złotych, w przypadku komputera stacjonarnego już ponad sto. Roczny koszt używania czajnika elektrycznego to kolejne kilkadziesiąt złotych. A ceny prądu cały czas rosną.
Praca zdalna a inne koszty
Pracujący zdalnie muszą korzystać z internetu. To koszt od kilkudziesięciu złotych miesięcznie do nawet 200 w przypadku szybkiego internetu satelitarnego. Nie wszędzie jest dostępne tańsze łącze. Poza wyjątkowymi przypadkami firm, które płacą swoim pracownikom dodatek internetowy te koszty pokrywa pracownik.
Podobnie wygląda sytuacja ze sprzętem komputerowym. Ogromna część firm wyposaża pracowników tylko w komputery stacjonarne w siedzibie. Pracujący zdalnie musi dysponować swoim sprzętem.
Oczywiście są firmy, które zaopatrują pracowników dodatkowo w laptop ze względu na pracę zdalną, ale te należą raczej do wyjątków. Częstszą i niewątpliwie bardziej ekonomiczną opcją jest wyposażanie wszystkich pracowników wyłącznie w laptopy. Wtedy pracownik jest bardziej mobilny w każdej sytuacji nie tylko covidowej.
Do tego praca zdalna członka rodziny powoduje, że reszta domowników nie może funkcjonować normalnie. Ma być cicho, w czasie telekonferencji nie wolno się kręcić w tle… W przypadku małego mieszkania jest to duże obciążenie dla wszystkich. Stąd pojawiają się postulaty, że pracodawcy powinni wynajmować od pracownika część mieszkania. Postulat może się wydawać z kosmosu, ale dzięki takiemu dodatkowi pracownik mógłby czasem wynająć biuro serwisowane w momencie, gdy potrzebuje wyjątkowego skupienia.
Praca z domu sprawia te, że odpada koszt dojazdu do biura. Czy samochodem, czy komunikacją miejską, nie są to pomijalne koszty. Trzeba liczyć od kilkudziesięciu złotych miesięcznie w górę. Pracodawcy nagabywani o sprzęt czy partycypację w kosztach pracy zdalnej wysuwają właśnie argument dojazdów. Nie dość, że pracownik nie ponosi ich kosztów to jeszcze zaoszczędza czas – argumentują.
Trudno wyważyć racje obu stron i dlatego ustawodawca powinien jak najszybciej ustalić jakieś ramy w jakich pracodawcy i pracownicy powinni negocjować wzajemne relacje.
